De ferstoarne boer Banning hat by testamint fêstlein dat nei syn ferstjerren syn suster Pauline, âldfaam, syn frou helpe moat op ‘e buorkerij en dat harren dochter nei har 25ste trouwe mei mei wa ’t se wol, mar foàr dy âldens de tastimming fan muoike Pauline ha moat, alteast salang ’t dy de pleats net út frije wil ferlitten hat. It probleem is dúdlik: de dochter wol earder trouwe… mar foldocht net oan ‘e betingsten. Pauline spilet de baas oer elkenien op ‘e pleats. Dat is foaral Jelle, in broer fan ‘e frou (de boerinne), min nei ’t sin. Dy Jelle no betinkt allegearre middels om Pauline de doar út te krijen en dêr binne hynstemiddels by. En it slagget net. Oan ‘e ein fan it stik giet Pauline om oare reden dochs fuort en is der in lokkige útkomst.